Η Λάρνακα αλλάζει. Η αναβάθμιση της παραλιακής λεωφόρου προς Δεκέλεια, η προώθηση πανεπιστημιακών σχολών, και η επανεκκίνηση του έργου μαρίνας–λιμανιού δημιουργούν ένα εντελώς νέο πεδίο δυνατοτήτων για ολόκληρη την επαρχία.
Αυτή η μετάβαση, όμως, πρέπει να γίνει με τρόπο που να διασφαλίζει ότι η πόλη δεν θα χάσει τον ήπιο μεσογειακό της χαρακτήρα, ούτε τη μοναδική πολιτιστική της φυσιογνωμία. Η ανάπτυξη πρέπει να έχει ποιότητα, μέτρο και όραμα—όχι να είναι ένα ακόμη βεβιασμένο μοντέλο τσιμεντοποίησης.